KENDİNİ TANIMAK

İnsanın kendini iyi tanıması, olumlu ve olumsuz ya da iyi ve kötü yönlerini bilmesi, günlük yaşam içinde neyi yapıp yapamayacağını, yaşadıkları karşısında neler hissedeceğini, neler düşüneceğini ve neler yapacağını öngörebilmesi, içindeki istek ve gereksinimlerini görebilmesi ile yakından ilişkilidir.

Kendini tanıma, bir yanıyla basit, bir yanıyla da büyülü bir ifadedir. Her insanın içinde kendi tanıma isteği mutlaka bulunur. Kendini tanıma uğraşısı içine giren her insan kendini bir anda büyülü bir çekim alanı içinde bulur. Çocuksu bir heyecan içinde korkulu bir merak duygusu yaşar. Kendisiyle ilgili karşılaşabileceğini düşündükleri ürkütür insanı. Her insan içinde kendisinin bile bilmediği bir şeyleri sakladığının farkındadır. Aslında her şey neyi nasıl sakladığında gizlidir.

İnsanların iç dünyasındaki her şeyi bilmesini engelleyen düzenekler bulunmaktadır. Fakat bunlar bir yandan da insanın ruhsal bütünlüğünü korumasını sağlayan düzeneklerdir. Bu düzenekler insanın doğasında bulunan ve doğduğundan itibaren yaşadıkları ile şekillenen iç dünyasında taşıdığı öfke, kıskanma, haset, bencillik ve saldırganlık gibi istenmeyen insani özelliklerin gizlenmesini sağlamaktadır. Bu nedenle kendini tanıma, hem bu düzenekleri anlama uğraşı, hem de iç dünyanın derinliklerine doğru katman katman inilen bir yolculuktur.

Kendini tanıma süreci öncelikle insanın iç dünyasıyla, başka bir deyişle kendisiyle iletişime geçmesidir. Bu süreç insanın yaşadığı duyguları, aklından geçen düşünceleri, canlı ve cansız her türlü varlığa gösterdiği tutum ve davranışlarını yargılamadan gözlemesini ve çözümlemesini gerektirmektedir.